Αυτόν τον καιρό ξαναπαρουσιάζεται, για άλλη μια φορά, ως λύση στη "φτώχεια" μας η δικαστική διεκδίκηση του 13^ου και 14^ου μισθού. Αποτελεί θέμα συζήτησης σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες με την … παρέμβαση και αρκετών δικηγορικών γραφείων! Ως ΕΓ του ΝΤ Κεφαλονιάς – Ιθάκης της ΑΔΕΔΥ οφείλουμε να αποκαλύψουμε ότι έχουμε να κάνουμε με φάμπρικα αποπροσανατολισμού.

Δικηγορικά γραφεία στέλνουν σχετικές επιστολές σε Σωματεία και εργαζόμενους, προς άγραν πελατείας, ειδησεογραφικά δελτία διαφημίζουν τις πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί. Συνδικαλιστές, που εξαντλούν την αγωνιστικότητά τους στις δικαστικές διεκδικήσεις, μιλάνε για την αναγκαιότητα μαζικών προσφυγών. Για άλλη μια φορά, "κάνουν σημαία" κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις Ειρηνοδικείων (αφορά κάποιους συναδέλφους ΙΔΑΧ - δηλ. εργαζόμενους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, που εργάζονται πολλοί κυρίως στους Δήμους). Κρύβουν ότι όχι μόνο έχουν πολύ δρόμο για να τελεσιδικήσουν, αλλά κι ότι ακόμη κι αν κριθούν αμετάκλητα, η εφαρμογή των αποφάσεων αυτών υπόκεινται στους …δημοσιονομικούς περιορισμούς της χώρας.

Γι’ αυτό, εξάλλου, ακόμα και αυτή η θετική απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές των συντάξεων έμεινε - χρόνια τώρα - στα χαρτιά. Κρύβουν, μάλιστα, ότι για τον 13^ο και 14^ο μισθό το μεγαλύτερο μέρος των περικοπών έχουν κριθεί ως σύννομες, αφού το ΣτΕ έκρινε το Μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο έγιναν αυτές οι περικοπές, όχι μόνο συνταγματικό, αλλά και αναγκαίο!

Επαναλαμβάνουμε ότι:

• Οι θετικές δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί αφορούν κυρίως εργαζόμενους ΙΔΑΧ (οι μόνιμοι περνούν το βάσανο των Διοικητικών Δικαστηρίων) και κυρίως των Δήμων.
• Συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία αξιοποιούν τις αποφάσεις αυτές ως μοχλό πίεσης, για να αυγαταίνουν οι προσφυγές και η "πελατεία", αφού στους Δήμους είναι μεγάλος ο αριθμός των ΙΔΑΧ, αλλά επεκτείνουν την πίεση και σε άλλους χώρους του Δημοσίου.
• Για να εφαρμοστεί μια απόφαση των διοικητικών δικαστηρίων για τους δημόσιους υπαλλήλους πρέπει να είναι τελεσίδικη και αμετάκλητη! Ας σκεφτούμε όμως: Οι υπουργοί θα ευθυγραμμιστούν με τυχόν θετικές πρωτόδικες αποφάσεις δικαστηρίων και θα τις αφήσουν να γίνουν τελεσίδικες και αμετάκλητες ή με την κυβερνητική πολιτική, που οι ίδιοι χαράσσουν και υλοποιούν σε όλα τα επίπεδα θα ασκήσουν εφέσεις; Η κυβέρνηση τοποθετήθηκε ξεκάθαρα ότι η έγκριση της καταβολής θα είναι «εθνική καταστροφή» και είναι υποχρεωμένη να εφεσιβάλει τις αποφάσεις!!! Ας σκεφτούμε: Υπάρχει κυβερνητική απόφαση ή νόμος που δεν εφάρμοσαν; Ή μήπως διαμαρτυρήθηκαν και απαίτησαν την επαναχορήγηση του 13^ου και του 14^ου μισθού, την κάλυψη των μισθολογικών απωλειών μας;
• Οι δικαστικές αρχές και ιδιαίτερα τα ανώτατα δικαστήρια (Άρειος Πάγος, Συμβούλιο Επικρατείας) δεν κρίνουν με τη λογική του δίκιου του αιτήματος, αλλά εξετάζουν κατά πόσο οι πράξεις και οι ενέργειες της διοίκησης, εν προκειμένω οι περικοπές του 13^ου και του 14^ου μισθού, βασίζονται στο νόμο.

Βολεύει και την κυβέρνηση και τα κόμματα, που χρόνια τώρα συναποφασίζουν με τους "θεσμικούς" τους εταίρους για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν, να έχουν… τους εργαζόμενους υπομονετικά να περιμένουν την επίλυση των μισθολογικών τους διεκδικήσεων μέσα από τα δικαστήρια, να σπέρνουν αυταπάτες ότι στην "μεταμνημονιακή εποχή" μπορούν να αυξάνουν και οι μισθοί μαζί με τα κέρδη των επιχειρηματιών.

Βολεύει το σύστημα γενικότερα να ενισχύει την αυταπάτη ότι ο σκληρός πυρήνας της δικαιοσύνης μπορεί να "αποφασίζει" διαφορετικά από την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία.

• Η λύση βρίσκεται στα χέρια μας. Βρίσκεται στον ταξικό, λαϊκό αγώνα.
• Η διεκδίκηση της κάλυψης των μισθολογικών απωλειών πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε Σωματείου, κάθε εργαζόμενου. Κανείς συμβιβασμός με την λογική, ότι έγινε - έγινε, ούτε με τις αυταπάτες ότι η όποια ανάκαμψη της οικονομίας θα φέρει από μόνη της πίσω απώλειες, μισθούς και δικαιώματα.
• Μόνη λύση είναι η συσπείρωση στα Συνδικάτα, ο οργανωμένος αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Όλοι κι όλες στη μάχη για την επιτυχία της ΑΠΕΡΓΙΑΣ στις 14 Νοέμβρη.