Στις 7-9 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο το 9^ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ, με θέμα: «Παιδαγωγικά και εργασιακά προβλήματα στην άσκηση του έργου των εκπαιδευτικών στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

Το εκπαιδευτικό συνέδριο σκοπό έχει να «ντύσει» με «επιστημονικό-παιδαγωγικό μανδύα» τους σχεδιασμούς κυβέρνησης-κεφαλαίου-Ε.Ε. στο χώρο της εκπαίδευσης.

Όσον αφορά τη διοργάνωση:Το συνέδριο θα κοστίσει περίπου 60 χιλιάδες ευρώ. Η ΟΛΜΕ αναζητεί τους πόρους αυτούς από το ΕΣΠΑ και από χορηγούς. Δηλαδή, όπως και στο 8^ο εκπαιδευτικό συνέδριο, αναζητεί τους πόρους, είτε από το υπουργείο και κονδύλια της Ε.Ε. (που εφαρμόζουν την κυρίαρχη πολιτική), είτε από ιδιώτες (που αδημονούν να εισβάλλουν στο χώρο της εκπαίδευσης). Στη διαδικασία ενδέχεται να εμπλακεί και το «αμαρτωλό» Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ, που έχει πρωτοστατήσει στην προώθηση της πολιτικής του κεφαλαίου. Θα χρηματοδοτούσαν Ε.Ε. και κυβέρνηση ένα συνέδριο, που αντιπάλευε με συνέπεια την πολιτική τους;

Για το λόγο αυτό, το θέμα του συνεδρίου που προτάθηκε από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών-«Η παιδαγωγική πλευρά του ενιαίου 12χρονου σχολείου, του σχολείου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Οργάνωση, διοίκηση, προγράμματα σπουδών του αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν σχολείου για όλα τα παιδιά. Μόρφωση, γνώση στα χέρια του λαού, στην υπηρεσία της επιστήμης και όχι των επιχειρήσεων»- απορρίφθηκε από όλες τις άλλες δυνάμεις στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, Συνεργασία, Παρεμβάσεις). Απορρίφθηκε, γιατί ένα τέτοιο εκπαιδευτικό συνέδριο έρχεται σε σύγκρουση με τον καπιταλιστικό μονόδρομο,  φωτίζει το σχολείο που έχει ανάγκη ο λαός μας, δηλαδή το σχολείο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, άρα και την ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να παλέψουν για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της χώρας. Και ένα τέτοιο περιεχόμενο πάλης είναι που εχθρεύονται τόσο οι δυνάμεις του δικομματισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, όσο και οι οπορτουνιστές της Συνεργασίας και των Παρεμβάσεων.

Το θέμα του συνεδρίου και οι οχτώ θεματικές ενότητες αποσκοπούν στο να λειάνουν τις οξείες γωνίες της επέλασης των αναδιαρθρώσεων στο χώρο της εκπαίδευσης. Της χειροτέρευσης της θέσης του εκπαιδευτικού και σαν εργαζόμενου και σαν παιδαγωγού, η οποία είναι αναπόφευκτη στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης (για την οποία η ΟΛΜΕ έλεγε πως ευθύνονται τα golden boys), η μετατροπή του εκπαιδευτικού σε μεσάζοντα εφήμερων καταρτίσεων και δεξιοτήτων είναι «ψιλά γράμματα» για την ΟΛΜΕ. Αναπόφευκτα, η συμφωνία της ΟΛΜΕ με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και η «αγωνία» της να τον μερεμετίσει είναι που θα αποτυπωθεί και στο εκπαιδευτικό συνέδριο. Τέτοια συνέδρια εφοδιάζουν με θέσεις την ΟΛΜΕ, που εύκολα κολλάνε με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Η υποστήριξη των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ), της διαθεματικότητας στα αναλυτικά προγράμματα, των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, του διπλού σχολικού δικτύου έχουν αναπτυχθεί και στα εκπαιδευτικά συνέδρια. Για αυτό το λόγο, η νυν υπουργός Παιδείας έχει δηλώσει: «Ευχαριστώ δημόσια την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ, έχω δανειστεί πολλές από τις θέσεις τους». Αντίθετα, οι τοποθετήσεις του ΠΑΜΕ, αλλά και άλλων μεμονωμένων αγωνιστών, που ενδεχομένως θα τοποθετηθούν στο συνέδριο ή συμμετέχουν στις ομάδες εργασίας και που συμβάλλουν στο ξεσκέπασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, κυριολεκτικά θάβονται. Αυτό έγινε και στο 8^ο εκπαιδευτικό συνέδριο, τα πρακτικά του οποίου θα εκδοθούν τώρα, 2 χρόνια μετά.

Αθήνα, 11/3/2011