«Η Ευρώπη χρειάζεται ριζικό ανασχεδιασμό όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης μπορούν να προσφέρουν τις δεξιότητες που απαιτούνται στην αγορά εργασίας». Την ξεκάθαρη πρόθεση για μια εκπαίδευση υποταγμένη όσο ποτέ στις ορέξεις των επιχειρήσεων διατυπώνει η Ευρωπαϊκή Ενωση «εγκαινιάζοντας μια νέα στρατηγική με τίτλο "Ανασχεδιασμός της εκπαίδευσης"» υποσχόμενη «ανάπτυξη» και «απασχόληση». Πλευρές αυτής της στρατηγικής αποτελούν το αντικείμενο της Συνόδου υπουργών Παιδείας το οποίο συνέρχεται από χτες στις Βρυξέλλες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει μεταξύ άλλων τις εξής κατευθύνσεις:

-- «Ουσιαστική αλλαγή στην εκπαίδευση, με μεγαλύτερη επικέντρωση στα "μαθησιακά αποτελέσματα" - τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που αποκτούν οι σπουδαστές» και οι μαθητές στα σχολεία. Ακόμα δηλαδή μεγαλύτερη υποβάθμιση του περιεχομένου της μόρφωσης και μετατροπή του σε ένα σύνολο δεξιοτήτων, χρήσιμων για όσο κρίνει η «αγορά».

-- Σημειώνεται ότι «οι επιχειρηματικές δεξιότητες και η αίσθηση πρωτοβουλίας πρέπει να αναπτυχθούν ή να ενισχυθούν», ενώ τονίζεται ότι «οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να υποστηρίζονται από καλά καταρτισμένους, δραστήριους εκπαιδευτικούς με επιχειρηματικό πνεύμα». Για την καλύτερη εφαρμογή αυτού του μέτρου προτείνεται η θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών «για την αξιολόγηση και την ανάπτυξη της εκπαίδευσης στην επιχειρηματικότητα». Η προσπάθεια να επιβάλουν την επιχειρηματικότητα σαν τη νέα «ύψιστη αξία» και στην εκπαίδευση μαρτυρά την πρόθεση και για λειτουργία της εκπαίδευσης -ακόμα περισσότερο- με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αλλά και την επιθυμία για πιο αποφασιστική στροφή στην καλλιέργεια στους εκπαιδευόμενους τέτοιου πνεύματος. Γιατί επιχειρηματικότητα νοείται η ταύτιση των συμφερόντων των εργαζόμενων με αυτά των επιχειρηματιών ώστε να είναι και παραγωγικοί και δεκτικοί στη διάλυση των δικαιωμάτων τους.

- «Η στρατηγική καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τους δεσμούς μεταξύ της εκπαίδευσης και των εργοδοτών, να φέρουν τις επιχειρήσεις στην τάξη» και «να αυξηθεί η γόνιμη αλληλεπίδραση μεταξύ του ακαδημαϊκού κόσμου και των επιχειρήσεων». Πρόκειται για ένταση των προσπαθειών για μια εκπαίδευση υποταγμένη στις επιχειρήσεις με ακόμα πιο απροκάλυπτο τρόπο.

Πολιτικές σαν αυτές που εισάγει το κείμενο της ΕΕ δεν είναι πρωτάκουστες. Είναι οι μόνιμοι στόχοι της ΕΕ στην παιδεία που με πρόσχημα την αντιμετώπιση της κρίσης εμφανίζονται σα διέξοδος. Στην πραγματικότητα, ήδη ο λαός έχει δοκιμάσει και την κατάρτιση στις δεξιότητες, και την επιχειρηματική λειτουργία στην εκπαίδευση, και την είσοδο εταιρειών στα σχολεία και έχει ήδη μία εμπειρία για το ότι αυτή η πολιτική οδηγεί την παιδεία ακόμα πιο μακριά από τις ανάγκες του.