Η Γ.Σ. του Συλλόγου πραγματοποιείται λίγο πριν από τις νέες βουλευτικές εκλογές. Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή αυτή θα είναι στον αυτόματο πιλότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είναι από χέρι «δεξιόστροφη» και αντιλαϊκή.

Φιλολαϊκή λύση μέσα στο «στόμα του λύκου», στο πλαίσιο της Ε.Ε. και των θυσιών για την σωτηρία της ευρωζώνης δεν μπορεί να υπάρξει, ούτε … στη Δευτέρα Παρουσία!!!

Η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει. Τσακίζουν ζωές και δικαιώματα, για την σωτηρία της ευρωζώνης και του ευρώ, για να στηριχτεί η κερδοφορία των μονοπωλίων.

Η ίδια η ζωή, οι ίδιες οι εξελίξεις μάς επιβάλλουν το καθήκον να οργανωθούμε, να αντισταθούμε, να αντιπαλέψουμε αυτή τη βαρβαρότητα. Να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας. Επιβάλλεται να δυναμώσει η συμμετοχή στη λειτουργία και τη δράση του σωματείου, στις Γενικές Συνελεύσεις, στους νέους αγώνες.

Βασικό κριτήριο σήμερα πρέπει να είναι ποιο κίνημα είναι σε θέση να τους εμποδίσει, να τους σταματήσει, να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, να αλλάξει τα πράγματα.

Η ελπίδα σήμερα βρίσκεται σε ένα κίνημα που επιδιώκει να γίνει «όλη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία», ώστε να μην περάσει ο οδοστρωτήρας που ισοπεδώνει τις εργασιακές σχέσεις. Είναι στο ταξικό κίνημα που διακηρύσσει σε όλους τους εργαζόμενους «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Είναι στο κίνημα που δίνει μάχες καθημερινά στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα σχολεία, παντού! Μόνο αυτό το κίνημα, αυτοί οι ταξικοί αγώνες μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, σαν αυτό με την πρόσφατη υπογραφή Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας στο κλάδο των τροφίμων-ποτών, όπου οι εργαζόμενου πέτυχαν να μη γίνει καμιά μείωση μισθού και επιδομάτων για όλους ακόμα και για τους νεοεισερχόμενους κάτω των 25 ετών.

Η ελπίδα σήμερα βρίσκεται σε ένα κίνημα που θα οργανώνει τη λαϊκή αντεπίθεση, θα απορρίπτει διλήμματα, ιδεολογήματα και εκβιασμούς, όπως ευρώ ή δραχμή, Ευρωπαϊκή Ένωση ή χάος. Όσο η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια της πλουτοκρατίας, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, η ζωή σου θα γίνεται χειρότερη. Όσο για το χάος, αυτό ήδη το ζεις. Το χάος είναι ο ευρωμονόδρομος, η εκμετάλλευση, οι μισθοί των 400 ευρώ, τα νηστικά παιδιά στα σχολεία, η εξαθλίωση, η φτώχεια, η πείνα, η ανεργία, οι άρρωστοι που δεν έχουν γιατρό και φάρμακα…

Η ελπίδα βρίσκεται σε ένα κίνημα που θα παλεύει για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την αποδέσμευση της χώρας από την Ε.Ε., την ανατροπή του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, το λαό στο τιμόνι της εξουσίας και της φιλολαϊκής διακυβέρνησης.

Γυρνάμε την πλάτη στις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ-ΟΛΜΕ

Τούτες τις ώρες οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι, όχι μόνο με την καπιταλιστική κρίση και τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, αλλά και με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ-ΟΛΜΕ. Αν οι εργαζόμενοι δεν απαλλαγούν, δεν ξεπεράσουν αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι αγώνες δεν θα μπορέσουν να γίνουν αποτελεσματικοί και νικηφόροι. Γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να φύγουν από το τιμόνι της ΔΟΕ, αλλά και των Πρωτοβάθμιων Συλλόγων οι πλειοψηφικές ηγεσίες των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ.

Οι ηγεσίες αυτές έχουν συμβιβαστεί με την καπιταλιστική κρίση, με την υπάρχουσα κατάσταση, είναι μέρος του προβλήματος. Όλα αυτά χρόνια «σήκωσαν τα μανίκια» για να περάσει η αντιλαϊκή πολιτική. Έκατσαν σε τραπέζια κοινωνικού διαλόγου, παζαρεύοντας πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι, υπέγραψαν μειώσεις μισθών, δέχτηκαν απολύσεις εργαζομένων σε ΔΕΚΟ και οργανισμούς που καταργήθηκαν.

Στη ΔΟΕ, οι συνδικαλιστικές αυτές ηγεσίες των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ έχουν συμφωνήσει με το νέο σχολείο της αγοράς και της επιχειρηματικότητας, με την προώθηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στην εκπαίδευση, με την επιλογή των νέων στελεχών εκπαίδευσης-manager. Η ΠΑΣΚ έλεγε πως οι εκπαιδευτικοί θα πάρουν αύξηση με το νέο μισθολόγιο!

Η πλειοψηφία της ΔΟΕ, όχι μόνο έχει αποδεχτεί την αξιολόγηση, αλλά με απόφαση των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ πάνω σε αυτό το θέμα, πρότεινε τρόπους στο Υπουργείο για να γίνει πιο εύκολα αποδεκτή από τους εκπαιδευτικούς!

ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ καταψήφισαν ακόμα και την πάλη ενάντια στα χαράτσια!

Καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αφερέγγυοι!

• Δηλώνουν δύναμη αντιμνημονιακή και την ίδια στιγμή συμφωνούν με το πιο μεγάλο μνημόνιο, με το μνημόνιο των μνημονίων, την συνθήκη του Μάαστριχτ. Πριν «αλέκτωρ λαλήσει τρεις» ο ΣΥΡΙΖΑ «έκανε γαργάρα» την κατάργηση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, τώρα πια μιλά για διμερή επαναδιαπραγμάτευση, δίνει διαβεβαιώσεις και όρκους πίστης στο ευρώ και στην Ε.Ε. Το τι διαπραγμάτευση θέλουν φαίνεται από το γεγονός ότι σε μια σειρά χώρους οι συνδικαλιστές τους υπογράφουν μειώσεις μισθών (ΕΛΠΕ, ιδιωτικοί υπάλληλοι, Ασπροφός, Βερόπουλος)

• Υποκρίνονται και μπλοφάρουν όταν προτείνουν την «ενότητα της αριστεράς»! Μιλούν για την «ενότητα της αριστερά» με προαπαιτούμενο την αποδοχή της Ε.Ε., ενώ στο συνδικαλιστικό κίνημα μιλούν για κοινή δράση και ενότητα των αριστερών δυνάμεων «πάνω σε 5-10 σημεία», αφήνοντας απ’ έξω και στο απυρόβλητο τη μήτρα της αντιλαϊκής πολιτικής, την Ε.Ε.

• Μιλούν για «ενότητα της αριστεράς» και την ίδια στιγμή ενώνονται, συμμαχούν με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και πολεμούν νύχτα-μέρα το ΠΑΜΕ με τις θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας.

Τώρα που το κίνημα προσπαθεί να βγει στην κόντρα, να περάσει στην αντεπίθεση, στην κυριολεξία το αφοπλίζουν, το τσακίζουν, απαιτώντας από αυτό να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, μια κυβέρνηση που θα είμαστε «μέσα όλοι μαζί» για την σωτηρία της ΕΕ και της ευρωζώνης, για να παζαρέψουμε ένα νέο, «πιο καλό» μνημόνιο. Έφτασαν στο σημείο, για δικές τους, μικροκομματικές σκοπιμότητες, να «ξεθάψουν» τον Αρσένη της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και της καταστολής και να τον προτείνουν ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό!

Η ενότητα αυτή είναι κίνδυνος-θάνατος για τους εργαζόμενους!

• Διαλαλούν πως μετά τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει νέες μειώσεις, θα επιβάλλει το πάγωμα των μισθών. Δηλαδή, τι λένε; πως πρέπει να ζήσεις με όσα παίρνεις σήμερα, μέσα στη φτώχια, την ανέχεια, την ανεξέλεγκτη για το λαό χρεοκοπία και ότι τίποτα από αυτά που σου έκλεψαν τα τελευταία χρόνια δεν θα επιστραφεί! Ήδη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι, μετά τις βουλευτικές εκλογές «θα χρειαστεί να γίνουν σκληρές θυσίες από την πλευρά του λαού».

• Δεν αμφισβητεί την ουσία του «νέου σχολείου», αποδέχεται την στρατηγική της ΕΕ για την εκπαίδευση. Αποδέχεται και στηρίζει την επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά και της υγείας.

Κρίνε τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ από τις πράξεις τους και όχι από τα λόγια τους

• Στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, πρωτοστάτησαν να συσταθεί η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για να διαπιστωθεί πόσο από το χρέος είναι νόμιμο και πόσο παράνομο, δηλαδή δέχονται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι το «νόμιμο χρέος», την καπιταλιστική κρίση.

• Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ αρθρώνουν υψηλούς αγωνιστικούς τόνους, αλλά στο περιεχόμενο της πάλης συμπορεύονται με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό. Υιοθετούν τη θέση των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ ότι το ΠΑΜΕ «διασπά τους εργαζόμενους». Η συμμαχία τους με τον κυβερνητικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό και τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και ο πόλεμος στο ΠΑΜΕ αποτελούν κριτήριο επιλογής για κάθε συνεπή αγωνιστή, για κάθε έντιμο συνάδελφο.

• Έχουν διαχρονικά στηρίξει πλευρές της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης (ευρωπαϊκά προγράμματα στην εκπαίδευση, διαθεματικότητα, Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας,).

Αθήνα, 21/5/2012